Çıkar idin yüce dağın ucuna,
Şimdi taş dayanmaz senin acına,
Atılan her bir söz, gider gücüne,
Başın yücelere erdi mi gönül?
Taşlar yağdı yüreğime, hiç sekmez,
Vefâ isteyenler dertleri ekmez,
Ne sanırdın, heyhât, bil artık çekmez,
Senden başka kimse derdimi gönül...
Kuşattı kapkara bir sis bağrımı,
Bin bir yerim sızlar, duymaz ağrımı.
Seslenirim, çığlık çığlık çağrımı
Duymaz, iplere un serdi mi gönül?
Neden, söz anlamaz garip huyun var,
Tat var sandım, ne de acı suyun var.
Bilemedim, sanki bana kastın var,
Ne olur geri ver, merdimi gönül..
Kayıt Tarihi : 7.5.2008 02:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Canlı,cansız herşeyi sevebilmk,yaratandan ötürü, tüm yaratılanları sevmek,sevgiye açık,sevgi dolu bir yürek..Ne güzrel...Bu yüreğisaygıyla kutlarım.
Yalnız 'gönül kapısı' nı her daim açık tutmak.bazen
o gönülü üzebilir,Çünki,' Mevlâna felsefesi gönülden ziyade,yürekteki sevgiyi kapsar.Gerçi yürekle gönül arasındaki fark,sözcüklerle açıklanamayacak gibidir ama yine de dikkate değer....Saygılarımls,
Ünal Beşkese
hüzün ve duygu yüklü nefis dizeler...
gönül bu...
ne çekersek onun yüzünden çekeriz...
saygılarımla kutluyorum yüreğinizi...
Yüreğinize sağlık sayın şair .Kutluyorum ....
TÜM YORUMLAR (5)