Başın sağolsun Anadolu Şiiri - Yılmaz Sa ...

Doğduğun gün güldü yüzüm ilk.
Umutlarımız sendeydi gülüm...
Gün ışığı kadar güzeldin.
Ninnilerle,dualarla,sevgiyle emzirdi anan.
Sert esse de rüzgar buralarda;
Kırcı soğuk üşütse de düşlerimizi,
Bahar üzre büyüttük seni yavrum.
Okuyasın istedik!
Aydın günler göresin,
Dik durasın,
Başın hiç eğilmesin.
Seninle kırılacaktı kara yazgısı ülkemin.
Deden”muallim olacak inşallah”derdi.
Anan,”doktor”diye kurardı,
Ben,şahin gibi bir ozan olasın isterdim.
Vuruşu ozanlar başlatır gülüm.
Bu sebeple isterdim ozan olmanı.
Şahin gibi bir ozan...
“Kısmet” derdim sorduklarında.

İlk şiirini yazamadan nasıl gidersin yavrum?
Başkaldırmadan haksızlıklara,
Şiirlerini kuşanıp,
En önde saf tutmadan,
Yüreğin sevdaları bilemeden..
Nasıl gidersin?
Nasıl? ...

Demirini çalmışlar okulunun.
Çimentosunu çalmışlar.
Öyle diyorlar.
Zelzele değil seni bizden alan gülüm.
Bu hırsızlar...
Bu gözleri kan bürülü cellatlar...
Bakma beyanat veren beylere.
Onlar,kalemi kıran yargıçlardır!
Senin için ecel biçenler,
Cellatlara infaz emrini verenlerdir.
Kavgamız bunlarladır gülüm.
Kavgamız bunlarladır...

Sen rahmet ülkesi,
Sevgi ırmaklarıyla çizilmiş boynu,
Talan edilmiş çağlar boyu,
Sabrından çatlamış dağları,
Bilge memleket,
Acı dolu.
Sen Anadolu...
Anamsın,
Özümsün,
Bağrından çıkıp gelmişim buralara,
Beni de senin kadar vurdu o zelzele bilesin.
Yüreğimde yaslı babalarının kahrı.
Acın,acımdır.
Başın sağ olsun Bingöl,
Başın sağ olsun Anadolu...
Ben,ozanlarımı beklemedeyim...