Başın Göğe Erdi Mi Gönül

Garip Kerem misali dağı taşı aşan
Sayende onulmazca aşka bulaşan
Ve Hanende dolaşan garip halime
Güldün de başın göğe erdi mi gönül
Aşka susadım geçilmez çöle düştüm
Yunus'un kapısında ham iken piştim
Çıkmayan sokaklarda aşkın yolunu
Bildin de başın göğe erdi mi gönül
Halime herkes güldü işin garibi
Çıkmaz oldu karşıma dünya talibi
Üç beş günlük dünyada bence garibi
Buldun da başın göğe erdi mi gönül
Derdimle dertlenmeden halime güldün
Gerçekmiş gibi yalancıktan üzüldün
Boynuma geçirilmiş gitmeyen zül dün
Kaldın da başın göğe erdi mi gönül
Gitti de geldi aklım başıma yeni
Burnumda tüter oldu yarin mis teni
Olmadık günde yarin gönlünden beni
Sildin de başın göğe erdi mi gönül
Dinle söylerim sakınmadan lafımı
Aşk içinde virane koydun yapımı
Dostlarım bile unutmuşken kapımı
Çaldın da başın göğe erdi mi gönül
Söyle bana ağlatmak mı senin işin
Bende yaşamak isterim yazı kışın
Sevdaya ödediğim diyeti peşin
Aldın da başın göğe erdi mi gönül
Bana verseydin nazlı yari ne vardı
Deli gönlüm dağlarda seni arardı
Yağan doludan kaçarcası ummana
Daldın da başın göğe erdi mi gönül
Gözlerim yaşlı zehir kattın aşıma
Aşkı musallat ettin geçgin yaşıma
Yıllar sonra kara sevdayı başıma
Saldın da başın göğe erdi mi gönül
İhsan etsen de burda bulsam eşimi
Düş be artık yakamdan bırak peşimi
Kara günler de kırçıllaşan saçımı
Yoldun da başın göğe erdi mi gönül
Yeter artık sitemim sığmaz kağıda
Bencileyin garibi koyup tabuta
Seni yaradan Hakka secdesiz asi
Oldunda başın göğe erdi mi gönül