Başımızın Öne Eğikliği Şiiri - Mahir Çiçek

kara fon önünde tahta iskemle
iskemleye oturtulmuş bir çocuk
fotoğrafçı melankolik biraz sergüzeşt
öyle bilmiş öyle havalıydı ki sorma
başında serpuş şapkası ağzında piposu
geçerdi sehpa üzerindeki kutunun başına
ışığın yönünü kutunun ayarını yapardı
çocuktan poz almak için giderdi yanına
bir elini çenesine diğer elini alnına koyardı
biraz sağa biraz öne eğerdi başını
çabucak geçip kutusunun başına
sol elini kutunun kolçağına
sağ elini objektifin koyardı kapağına
çekiyorum der havada bir yay çizip
üçe kadar sayar çeker kapağı kapardı
çocuk inerdi oturduğu iskemleden
yan tarafa geçer ebeveyninin elinden tutardı
…………
işte öyle ipek çocuk o günlerden kalmadır
başımızın biraz sağa biraz öne eğikliği
neden mi.. söyleyeyim
sararmış fotoğrafların ardında kalan
solgun bakışlarıyla yandan
bize tebessümle el sallayan
bizim gönül gözüyle izlediğimiz
ebeveynlerimizin hatıratı içindir. 210308 mcicek