Başımıza yıkılan mutluluklar

Ey bahar! ! !
saçları yıkandı sonbaharda arka sokakların,
çiçekler mi takmaya geldin.
ses mi getirdin ütopyalarda,
kahkahaları kanamayan kardeşlerimizden.

Ey umut! ! !
unutmaya kıyamadığımız.
yeniden başımıza yıkılacak mutluluklar vaad ediyorsun.
yokluğunu biliyoruz artık,
varlığın daha çok koyar zayıf göğsümüzdeki,
yatağı dikenli kalbimize.

Ey çocuk! ! !
utanma gözlerinin renginden
mavi bakışların tutar nefretimi kınında.
ağıtlarını,
efkarını,
suçsuzluğunu izlediğim bu memleket
yatağıma kusturur sevinçlerimi.

Ey dünya! ! !
hangi yürüyüş yakınlaştırır bizi barışa.