Başımın Etini Yedi Kızlarım

Doğdukları zaman her şey kolaydı,
Şimdi evde sızım, sızım sızlarım.
Adım atışları bile olaydı,
Başımın etini yedi kızlarım.
Zehra, Melike’nin üstüne çöker,
O da ablasının saçını çeker.
Bir de sinirinden yemeği döker,
Başımın etini yedi kızlarım.
Bütün oyuncaklar kırmak içinmiş,
Duvardan duvara vurmak içinmiş,
Çabaları bizi yormak içinmiş,
Başımın etini yedi kızlarım.
İkisi boynuma asılıverir,
Bağırmaktan sesim kısılıverir,
Sinirlerim atar kasılıverir,
Başımın etini yedi kızlarım.
Evimiz savaştan çıkmış sanırım,
Zelzele her şeyi yıkmış sanırım,
Ev sahibi bizden bıkmış sanırım,
Başımın etini yedi kızlarım.
Bazen hayatımız çekilmez olur,
Artık söküğümüz dikilmez olur,
Sandım bileğimiz bükülmez olur,
Başımın etini yedi kızlarım.
Eşim annesine götürür bazen,
Gittiği gün geri getirir bazen,
O da tahammülü bitirir bazen,
Başımın etini yedi kızlarım.
Onların üstüne koldum kanattım,
Büyüsünler diye boşa can attım,
Bende mi küçükken böyle inattım,
Başımın etini yedi kızlarım.
Her gün çöp üretir atmak bilmezler,
Güneş batar onlar batmak bilmezler,
Uyumak ne demek yatmak bilmezler,
Başımın etini yedi kızlarım.
Büyük kız babacı küçük anacı,
Olduk mu hanımla kardeşle bacı
Yine de vermesin Rabbim bir acı,
Başımın etini yedi kızlarım.