Başımı hep taşlara mı koysam Dertli başımı

Başımı hep taşlara mı koysam Dertli başımı

Dertlere de düştüm gurbetlere de
Ülkem için de ağladım bayrağım için de
Bir anneler dinlermiş insanın derdini
Dertli başım dert oldu bana annem ölünce
Derdimi açtım taşlara
Derdimi açtım kuşlara
Kuşlar uçmadı dinledi beni
Ah başımı yaslayacağım omuz yok
Taştan dost olur
Ama insandan dost olmaz bu ülkede
Nehirlere yükle derdini alsın götürsün
Dedizlere dök derdini
Dağlar dağ kadar derdin olsa seninledir

İllallah dedim kör omuzlardan...
Başımı omuzlara değil de
Başımı hep taşlara mı koysam

Başımı hep taşlara mı koysam dertli başımı

Bu ülkede
Taş dost
Taş evdir
Taş köprüdür
Şefkat taşar taştan

Sevimli taşları bu ülkenin
Taş taş değil
Utanırdı insanlığından Kabil
İçini açsaydı Kabil’e...taş

Bu ülkede
Hangi taşın kalbi taş...
Şehidin yastığı gibi taşlarımız..
İllallah dedirtir kör omuzlar..
Koysam dertli başımı

Başımdan dert eksik olmaz
Başımı hep taşlara mı koysam dertli başımı
İllallah dedirtir kör omuzlar..