Başımı aldım gidiyorum
Hesap etmediğim bir istikamete doğru yöneliyorum
Hazanlaşan ağaçların altından ve terki mekân edilen sokaklardan
O kadar sakin ve fakir ki
Kim ve kimseler yok, terk edilmişlik yüreğimi dağlıyor
Gözlerim buğulanıyor ve kalbimin burukluğu nüksediyor derinliğimde
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de