Başımdaki Çaresizlik Şiiri - İbrahim Öztürk

İfsad olmuş yüreğimle çıkıyorum yollara
Kahrediyor ayaklarım, gözlerim
Elimi uzatıyorum karanlıkların ötesine
Tutamıyorum.

Hasret kafesindeki kuş gibi çırpınan yüreğim,
Ne olduğu meçhul oklarla yaralanmış.
Kurtulmaya çalışırken zehirli okların birinden,
Bir başkası geliyor ve saplanıyor acımasızca!

Ağlıyorum, sızlıyorum...
Ne olur yardım eden yok mu
Yalvarıyorum!

Işıkların arasından gözyaşlarımı silmeye gelen adam...
Bakıyor gözlerime ciğeri yanarcasına
Sarılmak, koklamak istiyorum O'nu
Hayır!
Zalim oklardan diğeri geliyor ve saplanıyor
Yüreğimin ta derinliklerine.

Ayırıyor O'ndan beni..
Daha yeni koklamaya başlamışken güllerini...
Yapamıyorum!