Ev yirmi beş, büro yirmi yedi
Bu dert, bu çile ömrümü yedi.
Göçmen kuşlar bile şaşırdı
Son bahar başımda gümüledi...
Yeşil pancurlu ev kaldı rüyâlarımda
İçimde boydan boya, halı döşeli büro
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Ve ben soluyan devlere es duygularda,Göcmen kuslardir sarkilarim...Mükemmel bir siir akiciligiyla haz verirken yasamanin bedeli olarak zamanin keskin nisanci oldugunu da hatirlatiyor...
Saygilar...GÜL$EN $ENDERIN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta