Ev yirmi beş, büro yirmi yedi
Bu dert, bu çile ömrümü yedi.
Göçmen kuşlar bile şaşırdı
Son bahar başımda gümüledi...
Yeşil pancurlu ev kaldı rüyâlarımda
İçimde boydan boya, halı döşeli büro
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Ve ben soluyan devlere es duygularda,Göcmen kuslardir sarkilarim...Mükemmel bir siir akiciligiyla haz verirken yasamanin bedeli olarak zamanin keskin nisanci oldugunu da hatirlatiyor...
Saygilar...GÜL$EN $ENDERIN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta