Ev yirmi beş, büro yirmi yedi
Bu dert, bu çile ömrümü yedi.
Göçmen kuşlar bile şaşırdı
Son bahar başımda gümüledi...
Yeşil pancurlu ev kaldı rüyâlarımda
İçimde boydan boya, halı döşeli büro
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
