Başımda Dönüp Duran Plak. Yaşamak!

kaybolunca o serüvenler denizi
kalmadı gidilecek bir yer;
demir attığı yerde çürüyor
okyanusun gölgesinde
Santa Maria
yok artık başka zafer

saatler bir şeyleri göstermiyor
vakit sanki hiçbir şeyin vakti
ilgisiz her şey birbiriyle
kalmamış gidilecek bir yer
aranacak bir sokak
sorulacak bir ev

durdu ve öldü zaman
sürünecek bir vaham bile olmadan
bakarken Salvador’un resmine
eridi belleğim tükendi azmim
yenilenen acılar gibi
kuruldum ‘anlama’ merasimlerine

uzağa gitmeye hep korktun
başka söze gerek kalmamasından
gidilecek bir yer de kalmadı artık
kalmadı kusursuz gerçekler
aşk bile bırakıp gitti bizi çoktan
yok artık yüreğinden başka evin
kendine yürümekten başka anlam
başka serüven kalmadı

kalmadı gidilecek bir yer
saatler bir şeyleri göstermiyor artık
gecen ve gündüzün var
kendine kaldın
sevin