Başıma kabak patladı Şiiri - Ali Uzun

Yalnızlık, kimsesizlik nedir?
Ben yaşıyorum bana sor oğlum.
Beni ben anlayamadım ki,
Sen beni anlayasın oğlum.
Baba diye ben yanarım,
Sen baba değilsin ki yanasın.
Ne çektiğimi ben bilirim,
Nasıl ağladığımı nasıl dışlandığımı,
Ciğerinden kopartılan benim.
Kendimi bir türlü anlatamadım oğlum,
Çünkü kimse beni anlamadı,
Anlamak istemedi, işine gelmedi.
Kimilerinin huzurunu kaçırdığımı,
Kimilerini rahatsız ettiğimin farkındayım.
Çıkar var ya çıkar, benlik var ya!
İnsanları çılgına dönderir oğlum.
Ben düşüncelerimin tutsağı oldum,
Onlardan ayrılamadım oğlum.
Doğruya doğru demek yürek ister,
Pislikleri temizlemek kürek ister,
Küreği sallamaya bilek ister oğlum,
Anladım ki kabak,
Benim zavallı başıma patladı.
Bir bakıma senin eserin oldum oğlum.