Başıma Gelenlere Şiiri - Remzi Kılıç

Hiçbir yerden haberi yok
Tarihi yok eseri yok
Kimi açtır kimi tok
Vay başıma gelenlere.

Yalan dolanda payı büyük
Beli kambur bacak eğik
Ne sakal tanır ne bıyık
Vay başıma gelenlere.

Yapan inkarı koşuşur durur
Acı tokatla sözü vurur
Doğruyu açarsan bin bahane bulur
Vay başıma gelenlere.

Çenesinin payını yüklemiş dişe
Sözleri anlamsız nefesi boşa
Kavgada habersiz sihirli taşa
Vay başıma gelenlere.

Kendi özüne sahip çıkmaz
Dikenden hoşlanır gülü koklamaz
Dalı incitir yaprak dökemez
Vay başıma gelenlere.

Kılıç dalına çok karlar yağdı
Şehirler harap oldu harabe çoktu
Siyah buluta güneş mi doğdu
Vay başıma gelenlere.

Not: Hiçbir yerde olmayana göçebe veya göçmen denir. Bu isimle anılan toplumlar, aşiretler veya obalar zaman zaman onlardan güçlü olan beyliklere yenik düşer. Yerini yurdunu mecburen terk eder. Ona bir şeyim yok birileri var ki kendisini zirvede nitekim ne dur ne de durak hiçbir şey bilmez veya bilmek istemez.