Dünyada kimseye bir taş atmadım,
Zalim taşı yoksul başıma düştü,
Mazlumu incitip bir can yakmadım,
Zulmün ateş topu bağrıma düştü.
Dönüyor kahpenin,çarkı devranı,
Zenginin sınırlar aşar kervanı,
Topluma'dır devletlerin fermanı,
Emeğin davası boynuma düştü.
Ezenler bir olmuş hepsi bir tamam,
Yoksulun hayatı onlara'mı gam.
Ey dünya zulmünü yanına komam,
Seninle savaşmak şanıma düştü.
Celal der'ki biter bu dert,bu keder,
Sanma'ki bu düzen hep böyle gider,
Bu yokluk yoksulluk değil'ki kader,
Kaderini yazmak halkıma düştü.
Kayıt Tarihi : 23.2.2017 17:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/23/basima-dustu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!