Başım dönüyor Şiiri - İbrahim Şengün

Yemyeşil bir çayırın ortasındayım
Minik taşların üzerinden süzülen,
Karşımda tertemiz akan bir dere.
Kenarında gelincik,
Ve gelinciklere minicik öpücükler konduran kelebekler.
Bu tarif senin kalbin/ başka bir varlığın tarifi değil.

Kulağımda tınlayan ses dereden değil senden geliyor
Sesin; can veriyor damarlarıma.
Ellerin sıcacık ve ellerin ipeksi, küçücük
Kalbinin atışları var nabzında.
Kulaklarımda artan ses kalbinin sesi
Nasıl koydun yüreğine o kuşu.

Gülünce gamzelerin çıkıyor ortaya
Gamzelerini arz eden dudakların öyle güzel ki.
Ben sustum, sus pus oldum yani
Sen konuş, bil ki ben dinleyeceğim seni.

Yaşamak bir su gibi berrak yüzünün aydınlığında
Hilesiz ve içli / bir köy türküsü gibi
Bir tutam gün ışığı var gözlerinin birinde
Bir tutam sevinç çığlığı öteki tekinde.

Ey Sen!
Tatlı bir sarhoşluksun
Bir yudumun yetti başımı döndürmeye…