Başım Başıma Dert Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Kendim kendi başıma dert oldum karasevdamda,
Yine savaşıp duruyorum kendi kendimle,
Saf saf çıkmışım bir büyük savaş alanına,
Bir safta kendim, karşı safta kendim,
Ya ölürüm bu sevdalı başımla,
Ya öldürürüm bu karasevdalı başımı,
Gözlerim artık görmez olduğu için
Baharımı,
Kışımı.

Kalkıp neden aşık olduğumu bilemem ki bileyim,
Bilemem ki bileyim neden düştüğümü
Bir büyük karasevdaya,
Sanki yokmuş gibi başkaca işim-gücüm,
Belaya sokmak yerine talihsiz başımı,
Bilmem ki bileyim neden özendiğimi
Kerem ‘e, Mecnun ‘a, Ferhat ‘a,
Kalkıp bir de canımı verdiğimi
Hatta.

Elbette ki yük olur ayaklarıma ayaklarım,
Elbette ki başım başıma dert olur,
Yüreğim çile çekerken yüreğiyle,
Gözlerim için gözlerim ağlarken,
Mevlasını bulamayan
Bulmaz mı belasını
Ararken?

(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 71-72/100)