Başım Şiiri - Nedim Nihal

Bu akşam arıyor gönlüm yine bir emeli
Bu dipsiz melâli hangi ummana dökmeli
Bu akşam arıyor gönlüm eski hislerimi
Gururla yaşadığım renkli sevinçlerimi

Hangi çöl kabul edecektir benim kalbimi
Hangi rehineci alır sönmüş gözlerimi
Hangi kadın gözetir şu çulsuz ceplerimi
Hangi kadeh alır zehir gibi yaşlarımı

Bir zamanlar geçmiştim sevda bahçelerinden
Hatırlar gönlüm çiçek dolu eski riyâzı
Hatıraların bukle bukle demetlerinden
Ne farkı var çingenenin sahte çiçeğinden

Söyle! ne vardır ki şu hayattan çektiklerim
Beni ayyaştaki neşeden alıkoyuyor
Nedendir ki bu lanet başım her gün kopuyor
Başımda ah bir cehennem ateşi yanıyor

Yalnız şu gönlümde artık hiç bir umut yoktur
Bir sonsuz uykuya dalmak için can atıyor
Başım! Allah! Nasıl ağrıyor! İlacı yoktur
Başım ki ağrısını kesmek için bekliyor
Bekliyordur ölümü ki bir an önce gelsin
Gönlüm de bir kerelik bir muradına ersin

Ah zavallı çocuk! Başı dağlar gibi karlı
Gözlerinden çok gece sade kanlar akardı
Beklemek ölümü sahi söyle niye vardı
Yıllarca bekleyip hepimiz öbür hayatı
Hayaller uğruna nice yaşlar döküyorduk

Ah zavallı çocuk yine neler yazıyorsun
Ümitler ummanına boş sandal çekiyorsun