Günleri öldürdük koyduk terkise,
Sürdük atımızı doğacak güne.
Ha bugün, ha yarın diye vesvese,
Neyine aldandık, bilmem, neyine;
Aldı bizi, koydu altın kafese.
Amanın aman, etraf mahşer yeri.
Kimi tatlı uykusundadır, uyur,
Kiminin yaptığından yok haberi.
Kimi diz boyunca suda boğulur,
Kimi gider, ne ileri, ne geri.
Bilmiyorum ne olacak halimiz,
Her günümüz bir öncekinden beter.
Ayağımız, başımız, ellerimiz,
Hepsi de birbirlerinden bîhaber
Kuru yaprak gibi büzülmekteyiz.
Kayıt Tarihi : 15.7.2012 13:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!