Yalnızlık yine kanatlar kollar beni
Zifiri karanlıkların kucağında
Ölüyorum sessizlik ve kimsesizlikte
Sokak kedileridir artık benim dostum.
Boş çöp kutuları var sokaklarda
Boş insanlar var uyurlar yuvalarında
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
evet şair yalnızlıklara sanki anne kucağıdır sokaklar seninle her şeyi paylaşır sessiz dilsiz ve konuşamayan şahitlerdir sokaklar köşeler kaldırım taşlar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta