Başıboş Düşler Şiiri - Mine Bahçeci

Çocukluğumun başıboş düşleri
Rıhtımda zincire vurulmuş
Harap gemiler gibi küflendi.
Yolsuz köyler gibi sönük
İskelesiz yürek
Şimdi tek tesellisi
Üşüyüp, coşan dalgaların
Sahili öpüşünü dinlemek.

İçimde yarım kalmış çocukluk
Bozulmamış bir his var
Oysa uçmasını unutmuş kuşlar
Yüzmesini balıklar...

Her şey kendi yalnızlığında şimdi
Anıların tozlarını savuruyor yıldızlar
Acı, söndürdü çoban ateşini
Dumanında uçurmuşum sevgiyi
Geceler üryan artık
Gündüzler sebi! ..

Her şey, her şey öldü
Açık gitti gözleri! ..

Çocukluğumun başıboş düşleri
Yasda şimdi.