Basıb durmuşam Şiiri - Sevinc Arzulu

Qızılgüldüm: tikanlı, xarlı idim
Dağ idim: zirvəsi ağ qarlı idim.
Ata-anam sağdı, çox varlı idim,
Itirdim onları, kasıb durmuşam.

Hələ də bilmirsən pis, yaman nədir,
Həsrətdən inləyən tar, kaman nədir.
Soruşma göydəki sis, duman nədir,
Ahımı səmadan asıb durmuşam.

Başıma min bəla gətirmişəm mən.
Sevinci qapıdan ötürmüşəm mən.
Dərd-qəmi tezcənə götürmüşəm mən,
Fərəhin başından basıb durmuşam.