Başı Ve Sonu Şiiri - İrem Aslan

Hissetmesine izin vermedim kalp ağrılarımı,
Uğrunda kendimden geçecek kadar sevmedim gerçek!
Herkes gibi bende bir gün içimdeki senle öleceğim biliyorum,
Adil olmayan bir sancıyla yaşayacağımı da biliyorum.
Ruhum çökmüş çoktan dizleri üstüne kanıyorum,
Dışımda maskeler makyajlar hüznümü saklıyorum
Rüyalarımda görüyorum seni mutlu oluyorum,
Konuşuyorsun yine ben de sana şarkılar söylüyorum.
Uyanınca başlıyor kabusum,kaldığı yerden
Hey adını koyamadığım vuslat kahroluyorum:
Biliyorum ki aşikar söylesem yok, olmayacak!
Sen benim eskimeyen çocukluğum
Hikayemin en başı,en güzel sonum
Bütün kalbimle ruhundan öpüyorum.