Gözlerin gibi her birine bakardın.
Yazık olmuş baktığın o kuşlarına.
Arpacı ismail dayıdan yem alırdın.
Yazık olmuş yemlediğin kuşlarına.
Yaz boyu ev üstünde sevip baktın.
Sabah akşam yemlerini hep attın.
Dönüş yolunda sürüyü yok ettin.
Yazık olmuş yolda ölen kuşlarına.
Susuz koymayıp bol sular koydun.
Çayırı çimeni doğrayıp da verdin.
Zamanla onlarla arkadaşlık kurdun.
Yazık oldu avunduğun kuşlarına.
Fareler yedi tedbir alıp da korudun.
Kahve köşesi bilmeyip varıp sevdin.
Derdin çok için için durup ağladın.
Yazık oldu evlat sevdiğin kuşlarına.
Ramazan bilir onları nasıl sevdiğini.
Anlarım yüreğinin derin den yandığını.
Canın sağolsun derler, bilse bildiğini.
Yazık oldu her gün sevdiğin kuşlarına.
30.11.2020- Ramazan Özerli.
Ramazan Özerli
Kayıt Tarihi : 31.7.2021 09:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!