Ayakları gitmiyordu bir türlü
Yürümeye takadı yoktu
Eli boş, yüreği dolu
Başı önde eve döndü.
Sertti kaldırım taşları
Akmıyordu gözyaşları
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
