alnına namlu ucu gibi dayanınca soğuk bir rüzgar
son kez düzeltip cep aynasında
dağınık saçlarını serseri bir yaz
ayakkabısının arkasına basa basa
bir berduş gibi gidecek
çimenin dinlenmiş yeşiline
düşürüp hiçliğin öyküsünü
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
