01-02-1955 Balıkesir/edremit
kıyısında kalmışım insanlığın!
sade, naif,boyun eğmeyen insanlık;
çekiciliğini kaybederek azalmaya yüz tutmuş.
itilmiş sanki!.
ötelenmiş.
damarı çatlamış insanlık,
tüm önemli olayları görmezden gelmiş.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta