Nasılda kendinden geçivermiş herşey
Ateş böceklerinin yaverliğinde
Kanıma karıştırıp tüm güvensizliğimi
Uykudan yapılmış armağanlar alıyorum kendime
Uyanınca uyanıyor
Bir avın yemi iken
Utku gösterilerinin usumda bıraktığı leke
Güldüklerinize güldüm ey insanlar
Bana güldüğünüzde bile
Bunu bile bile
Kollojen tavırlarımla var oldum aranızda
Aranızda olamama endişesiyle..
Kayıt Tarihi : 22.9.2012 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!