Bastırılmış gözyaşları çok acıtır,
Serbetçe akanlardan,
Yıllarca dinmeyen acılar,
Hatırlayabileceğimizden daha fazla.
Ela gözlerinde bir bahar gizli,
Güneş batarken denize düşen hüzün gibi.
Kimi zaman fırtına, kimi zaman huzur,
Bir bakışın, geceyi gündüze çevirir durur.
Ela gözlerin rüzgârla konuşur,
Seninle yazılan en güzel bölümdü.
Her sayfası şefkatle, gerçek aşkla doluydu.
Kahkahalarımız, hayallerimiz ...ne çabuk uçup gitti,
Bir zamanlar büyüyen aşkın yerinde şimdi sessizlik yankılanıyor.
Ruhuma öyle derin dokundun ki,
Sessiz sokaklarda yalnız yürür,
Gözlerimde belirsiz bir hüzün,
Ruhumda karanlık bir yalnızlık var,
Bir hayal bekliyorum, belki seni.
Kördüğüm karanlık sokaklar,
Ben şiirleri hüzünlerle besledim,
İçimdeki acıları onlara işledim.
Sözlerdeki derinliklere bağlandım,
Kendimden bir parça buldum.
Her mısrasında bir hüzün kokusu,
Kar yağıyor, sessizce,
Gökyüzünden bir başka dünya iniyor yeryüzüne.
Beyazın örtüsü altında kayboluyor her şey,
Ne geçmişin ağırlığı, ne geleceğin korkusu,
Sadece şimdi var, uyuyan ruhlar gibi.
Derin bir ormanın içinde,
Sessiz, vakur bir kayı durur,
Göğsünde yüz yılların sırları,
Dallarında aşkın izleri kurur.
Ne güzel sürüklenir yapraklar,
Bir ağaç gövdesinden hiç düşmemişçesine,
O sert rüzgârla hiç karşılaşmamışçasına,
Hiç turunculaşmamışçasına.
Oysa bunca yaşanmışlık,
Mutsuzluk işlemiş ruhuma
Umutsuzluk yansımış yüzüme
Habersiz misin'ki be kadın acımdan
Gözlerim kan ağlıyor acımdan
Bu bendeki sesizliğim sebebi sensizlik
Gökyüzünde bir fırtına kopacak
Şimşekler çakacak, gök gürültüsü korkutacak
Yağmur yağacak tüm şiddetiyle
Şehrin üzerine bir sel gibi dökülecek.
Kalplerimizde biriken acılar, sıkıntılar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!