Başçiftlik Özlemi Şiiri - Ertuğrul Koç

Kelimelerin anlatamadığını hissettim hükmümü geçiremediğim kalbimde.Ömür gibi geçen fir firakın vuslatını görmeğe muvaffak olduğum şu mesud günlerimde.Alev alev yanan büyük yangınlar görülürdü her nev-i zerremde.Kızıllığında yanılan ateş sularının dökülmesi oldu; okyanusta bizlere”Elveda! ”derken.memlekette olmak son verdi bu şerri ahvale.Düşünmek…Düşünmek bile kafiydi inanılmaz bir sürurun beraberliğinde.
Hasret elzemdi bunun farkındaydım.Başçiftlik sevdası da zaten bu hissiyatın ağlarını,duvarlarını çevremize örmesi ile başladı.Yaşadığın yer cihanın en güzel mevkisi olması dahi bunun önüne geçemez.En güzel yaylalar,göletler,tabii alanlar bulunsun etkisi söz konusu değildir.Çal dibinde ki sükut etmiş geceye inat,şöleni andıran kızlar kayası; gençliğini ahlaki değerleri kapsamında haykıranların vazgeçilmez mekanıydı.Kendini birçok kuşağa kabul ettirmiş,orta dereyi daim seyir halinde bulunan kayalık; kır’ın sessizliğine inat manilerin,türkülerin daha da galyana gelerek halayların,çığlıkların semaya yükselmesine katii surette şahitti.Kimbilir? Birçok aşık ve maşuk burada kavuştular,özlemlerini giderdiler.Sevgilerini kayalığın en ucundan haykırdılar yaylanın aldatan cazibesine kapılarak.Ve…Eşsiz bu güzelliklere sayısızca mesken göstermek,ve yine bu meskenlerde sayısız ef’al bildirmek çoktur ve tabiidir.
Başçiftlik özlemi ruhumu yüksek bir kleye hapsetmiş.Ulaşamayacağım duvarlarla göklere yükselmiş.İçinde memnun olduğum esaretin feyz veren acılarını yaşıyorum.Firakın lezzetini; uzaklığın,garipliğin çaresizliğinde tadıyorum.”Senden ne kadar uzaklaşsam da kıymetini bunun aksine ziyadesiyle anlıyorum.”