Başçiftlik Müzesi Şiiri - Bekir Kesici

Yeğibaşda gözümü açtım dünyaya,
Başçiftliğin ağzının azusuyum ben!
Böyürken göbeğim yaylada düşmüş,
Analuğayanın guzusuyum ben.!

Serpildim, böyüdüm, ayağa durdum.
Kah ağaca çıktım, kah dalı gırdım
Yeğibaş mahallem, isgesür yurdum
Isırgan otunun acısıyım ben..!

Başladuğum bitmiyen gağur malını
Barmağımın bi kere görsen halını
Zulum mu dokudum bilmen halımı
Paspasın yanının suzusuyum ben,

Garalık geydim, gettim okula!
Lastiği çıkarttım girdim sınıfa
Bi sıraya baktım; bi de tahtıya
Temeşürün ap akça yazusuyum ben,

Göz gözü görmüyen yayla sisinin,
Geceleyin yaylıyı beklemesinin,
Guzu göbeğinden su içmesinin,
Ağzının dişinin sızısıyım ben,

Gece gartopu sularkan hele
Şöyle gümbür gümbür akmıyo dere
Gözümden uykular akarken yere,
Pateyisin suya arsızıyım ben!

Gış geldi gayığa safarı vurdum…
Gızlar gayasından akındım durdum,
Buydumda soğuktan, dondum ha dondum
Evde gaku yemenin gorkusuyum ben,

Akıllunun çayırını saha yapmıya,
Çemrek kıramponunan top oynamıya,
Kekülü sağurup hava atmıya,
Memleketin düpe düz yazusuyum ben,

Garabek! Tinyaba! Bar! Oynamanın,
Düğüncü zarfına gençler yazmanın…
Pilavın keşkeğin bi de hoşafın
Düğüncü zufrasının sinisiyim ben.

Beş arkadaş bi araya gelipte,
Moturun kellesiynen piknik edipte,
Goca puğar, çelloğu gezip görüpte
Kebabın kor ateşte kokusuyum ben!

Bekir’im İzmir de ne işin vardı?
Sanki goca Başçiftlik sana mı dardı?
Elbette aç galman garnın doyardı!
Sormayın Başçiftlik hastasıyım ben,
İzmir de Başçiftlik müzesiyim ben,