Başbuğum'a Şiiri - Ozan Divane

Ondört yıl evveldi yaşım onyedi,
günlerce ağladım yaşım dinmedi,
gönül arsız oldu kabul etmedi,
dinmedi bağrımda sızın Başbuğum,
hep sizi arıyor gözüm Başbuğum.

Genç idim umudum hevesim vardı,
zaman bizi hüsranlarla sınadı,
Çakallar çoğaldı it palazlandı,
Kış oldu vatanın yazı Başbuğum,
Düşman saydı zaman bizi Başbuğum.

Nifak tohumları ektiler yurda,
Halay başı imamlar oldu bu barda,
Din iman kitap defter hepsi pazarda,
Papazın keyfinde kader Başbuğum,
Çıkmadı Sen gibi lider Başbuğum.

TÜRK demek kabahat artık yurdumda,
Etnik köken lafları piç ağızlarda,
Otuzaltı millet varmış burada,
Sanırım bir avuç kaldık Başbuğum,
Sen gittin biz nara yandık Başbuğum.

Köpekler hür iken Bozkurtlar esir,
Şehide kelle diyen bir adam vezir,
Deniz ötesinde yaşayan sefir,
Haçlıya ediyor dua Başbuğum,
Şaşırdık bu nasıl dava Başbuğum.

Dört bir yan karıştı kaynadı suyu,
Avrupa kazıyor yine kuyuyu,
Yeşil komunistin hep aynı huyu,
Gavurun koynuna girdi Başbuğum,
Dinini papaza verdi Başbuğum.

Verdiğim haberler hoş değil affet,
Lakin tehlike de vallahi Devlet,
Yok edilmek üzere en Ulu Millet,
Derman Hak'tan medet senden Başbuğum,
Hiçbirşey gelmiyor elden Başbuğum!

divane'yim söyleyecek sözüm çok,
Hançerlendim yüreğimde sızım çok,
Çok daraldım çok yanıyor özüm çok,
Böyle yaşamaktan bıktık Başbuğum,
Çok kahpe zamana çattık Başbuğum!