Sene bin dokuz yüz doksan yedi
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Saat yirmi iki dört nisan günü
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
O,bin yetmiş birin,en son halkası
Bu nasıl bir acı bir nisan şakası
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta