Başbağlar'a Şiiri - Nuray Şaşihüseyinoğlu

Anadolumda
Bir dağ başında
Uzakta;
Sizin göremeyeceğiniz
Kadar uzakta
Bir baba ağlar:
Yüreği dağlı
Evlatlarının acısıyla.
Şaşırmış
Hangisine yanacağına
Ve kolları acıyla
Kasılmış kalmış.
Son bir kez kucakladığı
Adı konmamış
Balasının kavruk vücudunun
Sıcaklığı dondurmuş ruhunu.

Hey bebek, bebeğim!
Ağlayarak doğdun bu köhne dünyaya
Ve kalleşçe bir oyunun kurbanı oldun.
Ağlattın, kuruttun gözlerimizi.
Döktüğümüz yaşlar yalnız sana değil yavrum

Senin menzilin malum
Lakin,
Seni saramayan,senin derdine yanmayan
Gafilleredir kahrım;
Sana el uzatan alçaklaradır,
O aşağılık kuduz köpekleredir küfrüm! ! ! ! ! !

Yandım!
Yandım senin derdinle yavrum.
Sen böyle küller, dumanlar içinde kalmamalıydın.
Baban seni böylesi ak kefenlere değil
Gelinliklere sararak göndermeliydi kollarının arasından.
Ve anan
Seninle aynı ecele kurban gitmemeliydi.
Takdiri ilahi şüphesiz amma
Böyle de pisi pisine,nedensizce ölmememliydin.
Senin o narin canını almak için Azrail
Çok çetin bir orak seçmiş
Sen bir kelebek kanadı kadar yumuşak
Bir ecele layıktın.

Canım evladım
Sen okuyacaktın
Milletini ve vatanını seven
Kürtlüğünü Türklüğününden ayırmayan
Bir Osmanlı hanımefendisi olacaktın.
Gülistanlarda bir dervişin ince kalbiyle
İnançsızlara, hainlere inat
Başın dik yürüyecektin.

Sonra bu ülke için belki yine ölecektin
Ama önce
Baban seni ap ak gelinliğin ve alnınla everecek
Anan, o temiz, eli öpülesi
Mübarek Anadolu kadını
Bu ülkeye layık bir evlat
Yetiştirmenin gururuyla
Sevinç gözyaşları dökecek
Saadetine ortak olacaktı,
Eceline değil!
Ve sen kendin gibi
Alperenler,Nene Hatunlar,güzeller yetiştirecektin.

Sana yumuşak yatağında ölmek yasakmış
Sen şehadet şerbetini
Hepimizden önce içtin kana kana
Yüreğimin bir yarısı
Seni kıskanıyor ölesiye
Ama bir yanım kan ağlıyor:
Vatan,Allah diyenin
Vatana ihanetten
Tutuklandığı;
Devlete, millete,geçmişe küfretmenin
Bir marifet sayıldığı bir ülkede
Topyekûn acizliğimize
Ve zulüm karşısında susarak
Kendi yaptığımnız kalleşliğe!

Evet yavrum,
Bu gün belki susuyoruz
Affet bizi
Ama unutma
Her gecenin ardıı sabahtır
Ve unutma denizler durulur
Ama asla çekilmez.
Sokulluyu hatırla ve
Müsterih ol:
Kesilen sakal daha gür çıkar
Demişti ya,
Bu su serpsin bağrına.

Ancak bu benim için avuntu olamaz asla.
sen yaşamalıydın yavrum
Seni yaşatamadık affet bizi
Fakat,
Başka bebeler yaşayacak
Çünkü aklımız başımıza geldi ciğerparem
Bu uğurda icabederse can vermeğe
Ant içtik.
Ve artık adı konmamış bebeler
Katledilmeyecek.
Kulakları ilk ezana hasret konmayacaklar kabre
Zira bu millet uyanıyor
Ve set çekecek ihanete.

6 TEMMUZ 1993