Unutmak...
Yani o anı hiç yaşamamak,
Dilini inkar etmek, dinine küfretmek...
Ömrünün bir parçasını yüreğinden çıkarıp,
Aç kurtlara yedirmek.
Yaşamamış sayacaksın,
Anılar kor olsa da görmezlikten geleceksin.
Ben yapamadım, unutamadım.
Ne dilimi nede dinimi inkâr edemedim,
Seni unutmak en büyük günahı işlemektir.
Veremedim ömrümün en güzel yıllarını kurtlara,
Görmezlikten gelemedim yanan yüreğimi...
Sevişini unuttum,
Muhasebesini yaparken hayatımın
Hiç sevilmediğimi anlamıştım...
Ama sevmek konusunda büyük bir ciro yapmıştım,
Zengindim sigarasız kaldığım günlerde bile.
Büyüttüm,
Neyim var neyim yoksa ortaya koydum
Bende bir sevda vardı
Kıyamadım, sakladım kendimde,
Kendimle beraber...
Hatırladı yüreğim seni,
İsmin dilimde nakarat,
Gülüşün kulağıma serenat...
Unutmak,
inkar etmektir mutlu günleri...
Aynı şarkıda ağladık,
Aynı şiirde efkarlandık
Bu şiirim dahil tüm şiirlerimi sana yazdım
Ve sende hep okudun...
Unutmak haksızlıktır bunlara,
En çok ta bana...
Kayıt Tarihi : 1.11.2007 00:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seni unutmak en büyük günahı işlemektir.
çok güzel tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (1)