Başarısız sınavım Şiiri - Murat Coşkun

Sanırım sen en büyük hatam oldun benim,
Hayatın sana dair sorular sorduğunda bana,
Verdiğim yanlışlarla.
Hiç bir şeye değil!
Senin için hep doğrudur, değişime üzülüyorum sadece.
Şimdi hayatın sorularının tam ortasındayım,
Geriye dönüp baktığımda sana dair çıkan sorulara,
Ve sana dair yaptığım yanlışlara,
Gülüyorum, tutarsızca.
Peki benim yalancı sevgilim,
Sen ne yaptın?
Sen ne yaptın hayatının sınavında!
Ne yaptın bana dair sorular çıktığında karşına?
Bilemedin beni, bilemedin ey sevgili.
Çünkü iyi çalışmamıştın kalbimi hiç,
Yine başarılı olamadın,
Yine sınıfta kaldın...
Fakat ben senden yana başarısızım sadece,
Senden sebep hayatta.
Oysa hayat dersinde hala öndeyim,
Hala onu eni iyi ben anlayabiliyorum.
En iyi anlayamayanda benim.
Hala, hala senden sebep kaldığıma yanarım,
Çektiğimm her dumanda ihanetini görürüm.
Malesef karanlık yüreğimdesin sen,
Elimde içimede ki ateş gibi yanıp sönen bir fenerle,
Seni aramaya çıkarım yüreğimin derinliklerine.
Sonra tütün sarıp kanayan yarama basacağın günü beklerim,
Yorgun gözlerimle...
Bir tutam aydınlık olsun isterim,
Közleşen yüreğimde...
Penceremin önündeyim şimdi,
Yorulmuş düşüncelerle.
Bu son yağan yağmur, gödüğüm.
Uzun zamandır göremediğim gözyaşlarımın yağmurları gibi,
İçimdeki fırtınalar...
En çok yağan yağmurda ıslanan saçlarının yüzümde ki serinliği özledim.
Yanağının yanağıma değdiği anda, çehremde bıraktığı soğukluğu özeldim.
Ya sen!
Ya sen neyime hasretsin sevgilim?
Deliliklerimemi, yoksa oturacağımız bahçeli eve mi?
Yoksa hala pembe misin?
Çocukca hayalleri düşlüyormusun sokağında?
Korkak mısın...?
Eskisi gibi uzak mı mutlu bir yuva sana?
Tüm içtenliğimle, tüm adamlığımla,
Güzel bir yuva, mutlu bir dünya,
Tüm sıcaklığımla kucak dolusu bir elvada sana.