Başarı Şiiri - Raşit Alay

İstiyorum birkaç kuleyi devirmek
Bir balyozla bu şehre girişmek
Neon altında ezilip, barlarda dirilmek

Durak otobüs almıyor, sadece beklemek
Gerekiyor burada, ıssızlık müşterek
Müşterilerim kafamda, hepsi de zemberek
Gibi potansiyelli, ama kalemim çizmemek
İstiyor ve istiyorum
Onun gibi delirmek

Demeyesin zır deli
Kafa deliğimde ezik biri
Yaşadığım hipotermi
Eritti her bir hücremi
Ter gözümden aktığında
Bu seni hiç üzmedi

Zaten dilim yaralı
Bak neşter dedim
Bu yüzden asabiyim hiç içten değil
Unutmak şaşırtmasın, adım Raşit benim

Tek istediğim inşaa, bir mimarım
Şantiyeden anlamam, bir simsarım
Bu da benim işim tatlım, yazarım

İki kere düşün sevmedin demekle,
Kalemimle aramda olan o şiire girmekle
Kendime bile laf ettiğimde
Sevmezdin zaten, söylesene

Suçlu ben değilim, sadece bir şiirdi
İki değil üç değil
Suzan gibi bi’şeydi
İsimsiz ve bedensiz
Yüzsüz ve gönülsüz
Bir başka deyişle
Başarı gibi ölümsüz

Çünkü başarı da ölümsüz
Ama kimsesizce gömülmüş
Ve ben mezarı kazıyorum

Gömmekten değil, dönmekten
Daha ateşi sönmemişken
Harlanırken, titrerken ve kükrerken
Kimsesiz de değil artık başarı,
Suzan diyebilirsin, kolaylaştırayım
Anlamanı