Köy hayatı zordu, çile hüzünü,
Yüklenip dert dağı aşardı dayım.
Gül gibi baktığı, at öküzünü,
Severek besleyip, koşardı dayım.
Bilindi babacan eş dost gözünde,
Sezildi ozanlık, ahval sözünde.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta