Vardiyalı bir işçinin ürkek çocuğuydum eskiden
bu kentin sokaklarında bıraktım hüzünlerimi
avuçlarımda ansızın beliren çizgiler
cadde cadde yayılan bir yol oldu, benliğimde.
Usumda saklanan giz, şehir bulvarlarında kaldı
geçici bir aşkmış meğer, dudaklarımdaki şiir okumalarım
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta