Başaramadım, alıştım, bir yük gibi yüreğimde,
Her geceyi bekledim, sabahı göremedim bir ümitle.
Zaman geçer, yıllar birikse de gözlerimde,
Başarıyı ararken, kaybolduğum her adımda.
Başaramadım, sanki hep eksik kaldım,
Bir hayal peşinde sürüklendim, zamanla savruldum.
Ne kadar savaşsam da, her yara büyüdü,
Ve her başarısızlıkla daha çok kırıldım.
Başaramadım, ama susmak kolaylaştı,
Her düşüşümde, umut bir nebze daha azlaştı.
Yalnızlık sarar beni, tanıdık bir yük gibi,
Ve içimdeki sessizlik, her başarısızlıkla büyür.
Başaramadım, belki de istemediğim için,
İçimde bir korku, gözlerimde beliren bir boşluk.
Ama alıştım, yolumda hep kaybolurken,
Bir gün belki, sessizce bulurum kendi yolumu.
Başaramadım, ama vazgeçmedim hep aynı şekilde,
Bir adım attım, binini geride bırakırken.
Alıştım yıkılmaya, alıştım yeniden düşmeye,
Çünkü biliyorum ki, her başarısızlık,
Bir adım daha yaklaştırır beni huzura.
Ahmet Ariz
Kayıt Tarihi : 9.11.2024 14:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!