Baksam ki koldaki saate, zaman duruyor,
Değsem ki bir güle, inan sararıp soluyor,
Acayip haller içindeyim, bilmem bana ne oluyor,
İşe yaramaz adamın tekiyim ben.
Çektim ömrümce hep kahır üstüne kahır,
Eksik etmedim dilimde sürekli ya sabır,
Umudumu yitirmedim yazdım yine satır satır,
Koca cihanda abdalın tekiyim ben.
Geldim şu yaşa faydam olmadan hiç bir halta,
Ne baltaya bir sap olabildim nede sapa balta,
Tırmandım.. tırmandım, vardım yine en alta,
Hırsına hırsız kişinin tekiyim ben.
Belki böyleydim gözünüzde, belki bir fazlası,
Oldum bozkırın yağmur görmeyen kurak tarlası,
Ee.. menfaati yok normaldir ahalinin bana kızması,
İmtihandan kalan nefsin biriyim ben.
Uğraş çaba boşa gitti hemde hep boşa,
Hevesliydim başlarda önden giderdim koşa koşa,
Gençliğin baharında denk gelince ömrüm kışa,
Vazgeçmiş herifin tekiyim ben.
Yasin Tosun 2
Kayıt Tarihi : 25.4.2023 09:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!