Sarhoşuz,
dediler diye değil,
unutkanlığımızdandır suskunluğumuz.
Yorgunluk üzerimizde bir yük
Kaldırılması imkansız.
Sarhoşuz,
dudak uçlarımızda uyuşan cigarayı tutmakta mahir değiliz.
Avuçlarımızdan kaçan yaşamı da tutamıyoruz
ne yaparsın!
Sarhoşluk, yorgunluk gibi bir şey
bize ait değil.
Nefesimden bilirim
Nemimi kaparsın...
Duydum,
Zaman geçtikçe nasırlaşan yaşamları
Duydum,
bunlara benzermiş anılarımız.
Sonu yoktu
Var gibi de yaşamadık ki! ! !
En neşeli ve umursuz mahallenin ablası gibi
Kanaviçe örneklerinden ömür dizmek gibi bir yoksulluğu örtü edindin.
Ne yaparsın....
Uyuduk,
Uyanamadık.
Gömüldük,
Kimse umursamadı.
Hak ettik;
Halk edemedik.
Yaşıyoruz;
Ne yaparsın....
Oki/Mekan_Seneye
Erol DalKayıt Tarihi : 26.4.2013 00:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yok...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!