Gururumu krallara sattım
Demet demet sevgi istedim yerine
Öbek öbek senden verdiler
Aşk ektiler heryerime
Ne yaradır bu sevgi
Çıkmaz benden sonsuza dek
Heyhat! aşk ölmek demek
Ölüm kurtuluş değil
Yıllar yılı peşinde naçar oldu gençliğim
Göğü yaktı,yeri yuttu içimdeki bir ateş
İsim aramak gereksiz,o deli sensizliğim
Çoktandır dünya dehliz,sense gök kuşağımsın
Merdivenler kaderim,aşktan güç alıyorum
Her basamakta tek ses
Seni çok seviyorum
(13 şubat 2004)
Kayıt Tarihi : 7.7.2005 16:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdülkadir Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/07/basamakta-ki-ses.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!