Kumdan, kayadan yapılır.
Yoktan, var sayılır.
Damla değil, Umman sanılır.
Basamak taşı diye anılır.
Basamak, basamak üzerine
Duvar olur.
Duvar, duvar üzerine
Sur olur.
Kulak ver, yumuşak bas diyeni,
Tüy gibi bil yürümesini,
Taşıyanını bilmessen sen seni.
Olur mu hiç basamak taşın?
Oğul, Babayı;
Baba, Oğul'u;
Ecdat, gelecek nesli;
Yükseltsin basamak taşın seni.
Bir ileri, iki geri
Çıkartmaz seni ileri.
Kaygandır yüzeyi.
Basamak taşının kendi yeri.
Zirvenin en altında.
Birler, onbinler olur etrafında.
Farkeder misin ayaklarının altında.
O bir basamak taşı, hep yanında.
Ana, Baba, Eş, Evlat'tır.
Kardeş, Dost ve yakındır.
Bir sıradır, her zaman vardır.
Basamak taşın mücevher, altındır.
Her ailede
Her işte
Herzaman, her yerde.
Arasan da, bulunmaz basamak taşın nerde?
Kabir, Minare, Piramit,
Basamaklar birbirine eşit.
İnsan atar da atar aşık.
Basamağın diğer adı eşik.
Gafil olma, aldanma.
Ne oldum diye kanma.
Sensin, başkasını sanma.
Basamak taşını başka yerde arama.
Hz. Adem basamak taşı.
Havva Ana Başımızın tacı.
Seni taşısın basamak taşın.
Baş yarmasın senin basamak aşın.
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 22:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
her işin başındaki ilkleri düşündüğüm bir sıralarda İlklerin bir çoğunun ilk olduğunu ve taşıyacak yüklerini bilmediklerini anladığım anda dökülen sözcüklerdi.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!