Başakların hasreti Şiiri - İbrahim Yılmaz

Sanki zaman kaybolmuştu
Yıldızları harmanlayan gecenin koynunda
Dilimde titreyen sözdü
Sana bir türlü söyleyemediğim gizli dünyam
Ayıkladım içimden ne varsa
Senden gayrı kalbimi kanatan acılardan
Hani ellerinle sunmuştun
Özlediğimiz muştunun mutluluk hecelerini
Hiç birisini unutmadım
Hele geceyi kalbine dolduran uykulu gözlerini.
-
Şimdi başakların hasretini anlatan mevsimdi
İçimdeki senli duygular
Bana aşk karşısında
Garip bir yolcu olduğumun idrakini söylüyor aynalar,
Bana zor sorular sorma
Ey! kalbimin kızıl akşamlarını sorgulayan gerçekler
Aşkın bendeki sen halini düşündükçe
Çıldırasım geliyor hasretinin yükünden
Hayalin aklıma geldikçe, içim titriyor
Kirpiklerimin nemli olması hep bu yüzden.
-
Suların coşkusunu taşıyan nisan ayında
Gamzelerine dolar özlediğim yağmurlar
Suyu yakan ateştir sevdanın aşk pınarından akan
Züleyhayı perişan eden duygular,
Garipliğimi senden başka hiç kimseye anlatamam
İçimde çoğalan senin hayalindir
Sorumsuz bir hayatı taşıyan
Mühürlenmiş bir kalbin seni işitmesi mümkün değildir
Anlayanlar için vahaları mümbit kılan
Kudretin sırrında hikmeti menkul aşikar gizlidir.
-
Ruhumu yakan o mah sevgili sensin
Sensin iki dünyamın hem Ay'ı ve hem de Güneşi
Yıldızlar sönük kalır, aşkına ram olmuş
O çöl Ahu'sunun yeşile sevdalı berrak gözlerinde
Senden başka hiç kimseye arz edemem
Perişan halimin bende saklı derbeder gecelerimi
Varlığımı sen kılan gönlümün şeyda duyguları
Vaveyla değildir aşkın müşkül akşamlarında
Ağladığımı sadece Yusufçuk kuşu duysun isterim
Aşka giden yolların Züleyha yokuşlarında.

Akçay - Mayıs 2015