Başaklar Kuru Şiiri - Yılmaz Garip

Bir tebessümün çöldeki yağmur
Varlığın karanlık gecelere nur
Zalime heybetli yoktur şefkatin
Amma mazlumlar hayat bulur

Mühürlenmiş gönüller felah bulur
Bir defa görmekle zirveye oturur
Sohbetin olur bahar yağmurları
Islatmaz amma insanlar hayat bulur

Senden uzak kalmak hüzün bulutu
Toz duman deryası insanın ruhu
İnanan gönüllerde birer molla Kasım
Ekinler sarı amma başaklar kuru

Garip