baş kaldırmış başaklar yüzlerini güneşe dönmüş
susuz kalmış topraklar belli ki yağmura küsmüş
büyüyüp serpilmiş tohumlar tane tane buğday olmuş
hasat zamanı tüm katarlar tıka basa mahsulle dolmuş
başına bağlamış poşuyu alın teri dökülmüş köylünün
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta