-Ya ne saf kadınsın sen; ben ölüyüm dedim sen de hemen inandın...
Halâ başın değmedi mi? Ölü olan sensin bikerem be nine.
-Nee neler söylüyorsun sen yine seni gidi kerata ölü benmişim hadi ordan.
-İnanki sensin ölü ben de senin bir yakınının ruhuyum...Hani rüyalarda kendimizi başka başka tanımadığımız yerlerde görürüz ya işte giden bizler değil gezen ruhlarımızdır; ruhlar özgürlüğü çok severler, fırsat buldukça beden kafesinden çıkar giderler...Aslında ölüm de aynı şekilde oluşur; önce ruh gider geriye cansız etleri birazdan çürüyecek cesetler kalır...
-Amanında neler bilirmiş neler bizim Başağımız...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Sevgiler yolluyorum canım..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta