Başak Oya Korap Şiirleri - Şair Başak Oy ...

‘’Artık bitti’’ dediğinde bir ağaç görmeli insan
Yaklaşınca kulaklarına onun adını fısıldayan
Onun ağaca yasladığı gibi yaslamalı sırtını
Ama göğsüne koymak yerine dik tutmalı başını

Gözlerine karanlık çöktüğünde bir yol görmeli insan

Göç etti şimdi sürgün bana tüm boylarım
İflah olmaz artık kırgın sana faylarım
Arka ceplerimde yorgun yol düğmelerim
Çünkü iliklenemez mesafelerdeyim

Gözlerimde bir seyyah senin terkindeyim

Affet beni İstanbul
Beyaz camdan vurulduğum, asi, bohem dul
Başka şehirlerle bozdum gözlerimin bekaretini
Başka şehirlere soluk verdim
Öpmeden Üsküdar’ın nefesini

Gitarım kadar yeniyim bu hayatta
Çalınmaktadır toptan önce son davul
Ve kalmalara hasret ruhuma inat
Gitmelere dost yarı kapalı bavul
Gelgitlerinle çekiliyor sularım
Gözyaşımın tuzunu ektim aşıma

Ey hayat üzerime varma benim
Gözlerimi dolduruyorsa eğer
Ve boşa geçmişse her biri bırak
Yanağımdan süzülsün bu yaşlarım

Ey hayat üzerime varma benim

Arka sokaklarında ölü buldum kendimi
Afyonum patlamamışken uyandım savaşa
Avusturyalı ressamın soykırımı ya da
Roma'da kaybettim azat eden efendimi

Arka sokaklarında ölü buldum kendimi

Duman grisi ceket,açık kahve pantolon,siyah deri kasket
Elleri arkada kavuşmanın sevinciyle tüm ayrılıklara inat
Düşüncelerine kurban ettiği yeşil buğulu gözlerine
Sevdiği kadının saçlarına diktiği meraklı bakışlar veriyordu hayat

Duman grisi ceket, açık kahve pantolon,siyah deri kasket

Ayaküstü sohbetler ederdik seninle
Kalburüstü mahallelerle işimiz olmazdı
Diken üstünde uyudum gittiğinde
Gidişinle ben dostumu kaybettim.

Merdiven altı aşklar bozdu bizi geçen yıllarda