Yunus Emre gibiyim, yanar içim göynür öz,
Gök ekinken zamansız derildi Başak’ımız.
Kadriye’nin Yalçın’ın yüreğini yaktı köz,
Amansız hastalıkla vuruldu Başak’ımız.
Güzel kentler düşleyen başarılı mimardı,
Çocukluktan emeli temiz çevre, imardı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
